Nie wiadomo na jakiej podstawie stwierdzono, że inflację wywołuje tak duży wzrost popytu, że gospodarka nie daje sobie z tym rady. Gdyby na ten temat przeprowadzono ankietę, najczęstszą odpowiedzią było by, przecież jest to oczywiste. Za takim stwierdzeniem stoją jednak wyłącznie emocje. Emocje, które blokują dostęp do wyobraźni, do widzenia faktów w świecie rzeczywistym itp. Ktoś powie, że są jeszcze inne przyczyny powstawania inflacji. Przeglądając listę przedstawioną tutaj inflacja nic nie wskazuje, aby przy tworzeniu jej zastosowano jakąś metodę badawczą albo wzięto pod uwagę jakieś racjonalne przesłanki.

Przegrzanie gospodarki to zjawisko nigdy nie występujące w rzeczywistości. Zostało ono wymyślone tylko po to aby wytłumaczyć zjawisko inflacji.

Autor pomysłu jak przeciwdziałać inflacji założył arbitralnie, że powodem narastającego wzrostu cen jest podwyższony popyt. Wszystko niby się zgadza, ale jest jeden problem. Bo gdyby tak było to wzrost cen powinien spowodować zmniejszenie popytu, a to oznaczałoby, że inflacja sama wygaśnie. Tymczasem jest odwrotnie. Występuje zjawisko, jak to nazywają ekonomiści nakręcanie spirali inflacji, a znawcy układów dynamicznych określili by to jako sprzężenie zwrotne dodatnie. I jak to wytłumaczyć? Autor tego wynalazku wbrew logice stwierdził, że na pewno winna jest niepohamowana chęć posiadania. Im wyższe ceny tym większa chęć nabycia, nawet za cenę dodatkowego kredytu. Każdy myślący człowiek powie że to niedorzeczne. Żeby więc ten bubel lepiej się sprzedawał, całość tego zjawiska nazwano przegrzaniem gospodarki.

Skąd się ona bierze? Niby wiadomo, zwiększony popyt, przedsiębiorcy nie nadążają ze wzrostem produkcji, trudny dostęp do kredytów itd. To na papierze a w rzeczywistości?